dimecres, 14 d’abril del 2010

Fibromialgia. Como duele fingir que estás bien...

ORIGEN: http://eraseunavezqueseera2009.blogspot.com/2009/08/fibromialgia.html

Fibromialgia...en los últimos dos años he leído miles de veces lo que es, hasta me sé de memoria como empieza la descripcion informativa. Dice así: Síndrome de etiología desconocida....

¡ Qué complicacion!
Mi cuerpo es un caos ! Mi cabeza es una pena!...y entre tanto voy perdiendo facultades, y me voy arrinconando porque tengo la impresión de que no me comprenden...

Es necesario exteriorizar tus temores para poder vencerlos, pero qué hacer cuando lo intentas y no te entienden?

He pensado que quizá me resulte de alivio esxplicármelo a mí misma, aquí en mi escondite, mi confesionario....sí, me lo voy a decir a mí misma, y si de paso lo ve algun familiar o amig@ pues mejor para mí. Quizá les ayude a entenderme mejor....

Para mí Fibromialgia tiene el siguiente significado:

* He comprado un libro muy bueno....tenía muchas ganas de leerlo y me hizo ilusion cuando lo compré. No soy capaz de leerlo, lo he intentado mas de diez veces, pero no consigo entender lo que leo, me pasa bastante a menudo ultimamente...¡ he guardado el libro !

* Mañana me voy a cenar con mi pareja, y después al cine ¡ me encanta el cine ! .... no he podido ir, hoy estoy fatal....me duele la cabeza, la espalda, las piernas.... ¡ ojalá pueda ir antes de que quiten la peli que quiero ver ! .... he dejado de hacer planes, así no sentiré tanta rabia cuando no pueda cumplirlos...

* Me encanta mi trabajo, tiene mucho que ver con la decoracion....disfruto cuando estoy ayudando a otras personas a crear el ambiente de sus sueños....últimamente no soy capaz de encontrar los catálogos que quiero, se me olvida dónde están las cosas, me falta la respiracion cuando llevo un rtato hablando ¿ qué me pasa ?.... hoy no he sido capaz de conseguir un solo cliente contento....tardo demasiado tiempo en hacer cualquier cosa...

* Necesito ir a comprarme un par de pijamas, pero veo borroso y me mareo mucho ¡ no puedo coger el coche ! ... ya iré mañana, o cuando sea....

* Hoy he ido a comer a casa de mi hermano con mi pareja, habia gente y un ambiente divertido.... cada vez que me reia me daba un fuerte dolor de mandíbula, y la cabeza me estallaba ¿ porqué ? ....

Fibromialgia significa dolor cuando ríes, cuando comes sientes dolor, dolor cuando duermes y cuando piensas...dolor, dolor, dolor.....pero no es solo dolor, es perder parte de tu capacidad intelectual, no poder concentrarte, no poder dormir....mejor dicho, no poder descansar cuand duermes....
Pero lo peor de todo es el cansancio.....no poder hacer las tareas de casa porque te falta energía, no poder tener relaciones sexuales porque te fallan las fuerzas.....no poder subir escaleras, no poder trabajar....no poder disfrutar de las pequeñas cosas de la vida cuando me apetece hacerlo....

Sé lo que significa tener más de ochenta años, aunque me falta mucho para eso, sé lo que significa desesperación, he sufrido y sufro la incomprension de médicos, de familiares....sé lo que es la soledad, sentir que algunas personas prefieren olvidar que existes.

Muy a menudo veo en los ojos de mi marido e hijos esa expresion de impotencia cuando me ven sufrir sin poder hacer nada por mí....

Yo siento impotencia por no poder evitarles ese sufrimiento que les provoco cada vez que tengo un brote....

Y a pesar de tanto dolor y sufrimiento amo la vida, cuando estoy muy mal espero con paciencia a que pase....y cuando estoy bien disfruto la vida como si fuera a morir mañana, cada minuto....cada segundo como si fuera el último.

Cuando estoy bien y puedo hacer las tareas de mi casa me siento feliz !!

La Fibromialgia me dá demasiados momentos de dolor y desesperacion....pero cuando estoy bien los momentos que para cualquier otro pasarían sin pena ni gloria, yo los disfruto como si fueran algo precioso ¡ y es que son momentos preciosos, porque son escasos !

Y para rematar está la incomprension de los médicos....

Algunos médicos te tratan como si fueras un delincuente por tener Fibromialgia....otros te dejan caer que no tienes nada importante....y tambien están los que nos tratan como si fuéramos la peste, como algo que hay que quitarse de encima cuanto antes !

Gracias a Dios hay unos cuantos médicos que sí nos tratan con respeto y con la dedicacion que cualquier paciente se merece.

Quiero dar las gracias a mi familia por apoyarme tanto...

Laura , Daniel, Paco... ¡ os quiero con todo mi corazón !

Cuchu.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada

Sisplau, encara que ho accepti preferiria que els comentaris no estiguin fets per usuaris "Anònims". Poseu almenys el nom i lloc de procedència al cos del vostre comentari. Sinó no seran acceptats.